Daar zijn we dan! Veilig en wel aangekomen in Paraguay. Na een lange reis zitten we nu in Encarnacíon, in het zuidoosten van het land aan de rivier de Paraná,tevens de grensmet Argentinië. Het is nog wel onwerkelijk dat we hier nu zijn, maar gelijk ook vertrouwd. Nederland lijkt wel heel ver weg. We zijn hier bijna 2 weken, hebben nu internet en zullen af en toe wat berichtjes op deze reislog plaatsen. De eerste indrukken uit Paraguay.

De vlucht verliep wonderbaarlijk soepel. We hadden goede plekken en met de kinderen ook veel aandacht van de stewardessen. In Sao Paolo (Brazilië) begon het lange wachten en Iker heeft op de grond geslapen en Darius in de buggy, helemaal op. Ook wij konden tijdens de vlucht naar Asuncíon onze ogen nauwelijk open houden en moe en tevreden ploften we in onze bedjes in het hotel. De volgende dag werden we opgehaald door Toine (collega van de Rabobank), die hier voor 3 jaar zit. Onze bagage ging in een andere auto mee naar Encarnacíon. De rit duurde de hele dag en we hebben gestopt bij eentent om wat te drinken, bij een andere (door voetbalsupporters ingenomen) tent om wat te eten en bij een ballentent om, juist, ballen te kopen.

Wat opviel was dat Paraguay ontzettend groen is. En heet. Het landschap is behoorlijk afwisselend, met dan weer open vlaktes en dan weer tropisch bos en glooiende heuvels. De aarde kleurt rood. Langs de weg veel kraampjes en aftandse huisjes. Op de weg gevaarlijke motortjes (40 km/uur, zonder helm) en overstekende koeien. Het is al donker geworden als we in Encarnacíon aankomen, onze uitvalsbasis voor de komende 7 maanden.

De volgende dag ontmoeten we Conny, een Paraguayaans-Vlaamse collega van Sophia. Ze neemt ons mee naar Capitán Miranda, waar ze een huis heeft en haar ouders, broer en oma ook nog wonen. Na een Vlaams onderonsje weer terug en verkennen Encarnacíon. Het gridpatroon van straten is eenvoudig te onthouden. Omdat het lekker weer is, nemen Ronald, Iker en Darius een verfrissende duik in het zwembad bij het huis van Toine.

Sophia begint de dag erna met werken. Ronald blijft thuis met de jongens en doet boodschappen. Zo in de straten van Encarnacíon hebben de 3 jongens veel bekijks. Iker en Darius vinden de stoepen erg oke, allemaal losse tegels en zooi, kun je allemaal oppakken, weggooien, gaten graven. Maar dan daarna wel handen waseen. Oke, dan nog even dat geld: de guaranie. 5000 guaranies is dus 1 dollar. Dus een miljoen gepind! Met 200 dollar op zak ben je hier een rijk man, maar het geld is nog even aftasten. Zo doet een kilo brood 1000 guaranies (0,20 dollar) en een taxi 20.000 ( 4 dollar). 's Avonds ontmoeten we collaga's van de bank en hebben een gezellige asado (BBQ), met kilo's en kilo's vlees en dito bier in koelboxen met dito ijs.

De dagen erna verlopen vrij rustig. Sophia krijgt steeds meer grip op hoe het werk georganiseerd is (en dat is een hele kluif om te ontrafelen in Paraguay!) en Ronald doet zijn best om Iker en Darius in toom te houden, die de hele dag lekker spelen, zwemmen, kleuren, knippen, plakken, slapen, naar de winkel gaan en afgedraaid 's avonds hun bed induiken. Darius slaapt gewoon in een hoog bed. Op het werk hoort Sophia het nieuws van drama op Koninginnedag in Nederland, heftig.

Op 1 mei is er een feest van de vakbond van de bank (Dag van de Arbeid). Met de hele familie er heen en een asado voor 200 man.

Iker is niet weg te slaan bij het voetbalveld en het springkussen. Darius observeert alles en smikkelt lekker van het eten. Ronald en Sophia gaan helemaal op in de relaxte entourage en het voelt een beetje als vakantie. Ronald krijgt een plekje in het voetbalteam van de bank!

In het weekend bezoeken we de omgeving van Encarnacíon. Er zijn een aantal russische colonies, een drietal duitse colonies (o.a. Hohenau, geweldige naam hier!, doen ze ook aan Bierfesten) en we bezoeken de Jezuïetenmissies van Trinidad. Ongelooflijk dat hier in de 17e eeuw als mensen waren om dit gebied te ontwikkelen. Het complex is erg indrukwekkend en de temperatuur inmiddels zo aangenaam dat we ook nog relaxed rond kunnen lopen.

De afgelopen week zijn we bezig geweest met het regelen van ons eigen appartement (helemaal nieuw), een auto en de eerste stappen naar de aanschap van een rijbewijs. Een rijbewijs kun je hier kopen voor 15.000 guaranies. Maar dan moet je eerst bloed prikken, kopie van paspoort in tigvoud aanleveren, bij de juiste mannetjes, via de juiste mannetjes. Eigenlijk best oke, we weten de goede mannetjes te vinden. De eerste kennismaking is goed verlopen en allemaal nog gezond en relaxed. Als we in ons appartement zitten weer een nieuw verhaal.

Groetjes,

Ronald, Sophia, Iker en Darius